بالشتک
23:40
[ ]
رنگ، شفافیت و کنترل نور خورشید
به علت قابلیت بالای عبور نور سقفهای ETFE، وضوح رنگها در زیر این سقفها بسیار مطلوب است به گونهای که در طیف امواج مرئی، انگار همواره رنگها در زیر نور روز مشاهده میشوند. از ورقهای رنگی نیز میتوان استفاده کرد. ورقهای ETFE در محدوده نور مرئی (۳۸۰-۷۸۰ nm) بسیار شفاف است به طوریکه ۹۴-۹۷٪ از کل نور را عبور میدهد. میزان انتقال امواج فرابنفش (nm۳۲۰-۳۸۰) نیز بسیار خوب است (%۸۸-۸۳). شایان ذکر است که ورق ETFE قابلیت بالایی در جذب امواج مادون قرمز دارد که این ویژگی به کاهش مصرف انرژی در ساختمان کمک خواهد کرد.[۴] با وجود اینکه ورق ETFE اولیه بسیار شفاف است به چندین روش میتوان شفافیت و عبور نور آن را به دلخواه تغییر داد. ورقهای ETFE میتواند با پوششهای مختلفی به منظور تغییر میزان شفافیت چاپ شود همچنین میتوان طرحهای مختلفی بر روی آن چاپ کرد تا میزان جذب نور با حفظ شفافیت کاهش یابد و یا اینکه ورقها با رنگ سفید چاپ شوند تا شفافیت آن تغییر کند. میزان شفافیت با اضافه کردن لایههای دیگر به سیستم قابل تغییر است. با تغییر جزئی فشار در لایههای مختلف بالشتکها میتوان ویژگی سایه اندازی و انعکاس متفاوت ایجاد کرد تا در لایههای میانی تصاویر مات به وجود آورد که متناوباً با یکدیگر همپوشانی دارند.
ابعاد پانل و بالشتکها
توان بارگذاری محدود ورقها به این معنی است که حداکثر دهانه قابل باد شدن، بسته به هندسه قطعات و سقف در حدود ۴/۵m برای قطعات طولی و ۷/۵m برای قطعات مدور یا مربعی است. دهانههای بزرگ تر معمولاً باید توسط کابلها و یا شبکههای کابلی تقویت شود. در سازههایی که به صورت مکانیکی پیش تنیده میشوند، برخلاف سازههای بادی چند لایه که توسط اختلاف فشار هوا پیش تنیده میشوند، قطعات کوچک تر تک لایه پوسته، به سمت لبهها کشیده شده و متصل میشوند (پیش تنیدگی توسط کشش ایجاد میگردد.) به علت توان تحمل نیروی محدود در ورقهها در مقایسه با سازههای غشایی پارچهای، کاربری آنها به سازههای کوچک و یا برای فضاهای بزرگ، به سازهای با تکیه گاههای فراوان (حداکثر با فاصلههای ۱/۵ متر) محدود شده است.[۴]
برپایی و مونتاژ
پوششهای نازک برای آنکه بتوانند بارهای خارجی را بدون تغییر شکل (تا شدن) تحمل کنند، بار را در جهات مختلف بر روی سطح پراکنده کنند باید پیش تنیده شوند. دو روش ساخت در اینجا مطرح میشود: پیش تنیدگی بادی یا سازههای پشتیبان سازههای پیش تنیده مکانیکی در سازههای پیش تنیده بادی، باد شدن فشاری اضافی در فضای خالی ایجاد می کندکه ورق را به صورت بالشتک درآورده و آن را پیش تنیده و پایدار میکند. فشار لازم برای پایدار کردن، بسته به نیروی سطح (۰٫۲ – ۱ KN/M²) معمولاً حدود ۲۰۰-۱۰۰۰ Pa است. تولید کنندگان معمولاً خود ورقهها را نصب میکنند و یا بر نصب آن نظارت میکنند. نصب قطعات، نیازمند ابزارهای ویژه ایست تا بالشتکها و لبه آنها (که به شکل نوار است) به درستی در زبانه قاب نگه دارنده خود که به سازه متصل است جای گیرند. هر تولید کننده از قطعات و اتصالات لبه خاصی، متشکل از اجزای مختلف، استفاده میکند که شامل پروفیلهای آلومینیوم است. قطعات مجزا به هم پیچ میشوند تا بالشتکها و لبههای آن نلغزد و از قاب خارج نشوند. به این روش اتصالات مناسبی ایجاد میشود. جای پیچها در قاب نگه دارنده به گونهای در نظر گرفته میشود که پیچها نتوانند وارد ورقها شوند یا به آنها آسیب بزنند. به جای قاب نگه دارنده صاف با انعطافپذیری کم میتوان از بالشتکهای حلقوی کابلی یا چند ضلعی و یا خمیده مسطح استفاده کرد.
ساخت و فرآوری
فرایند ساخت و پردازش ETFE به عنوان یک پوسته معماری میتواند به ۴ مرحله اساسی تولید تقسیم شود: بسپارش (پلیمرازاسیون), دانه سازی (گرانولاسیون), فرم دهی (Extrusion) و آمادهسازی بسپارش به معنی قرار دادن مولکولهای کوچک (مونومرها) کنار هم و ساخت یک مولکول بزرگ است. پلیمر تنها از یک نوع مونومر ساخته شده است و مونومرهای متفاوت پلیمر ترکیبی (Copolymer) تولید میکنند. پلیمر ETFE از حدود ۲۵٪ مونومر اتیلن (Ethylene) و ۷۵٪ تترا فلورواتیلن (Tetra-Fluoroethylene) تشکیل شده است. پس از مرحله بسپارش،ETFE که به شکل پودر است حرارت داده میشود (دمای ذوب حدود ۲۶۵-۲۸۵ c) تا به شکل گرانول (پلیمر دانهدانه) درآید. سپس گرانول پلیمر اکسترود (عبور مذاب پلیمری با فشار درون قالبی به شکل دلخواه) یا ورقه میشود یا مصالح نیمه نهایی (Semi-Finished) که ورق نورد شده است، به دست آید. در این مرحله بسته ابزار اکستروژن، ورقهای مورد استفاده در قطعات بادی و مسطح تفکیک داده میشوند. در حال حاضر ورقهای مسطح که از طریق فرایند اگستروژن با شکاف عریض با چگالی ۰/۷۵ gr∕Cm² تولید میشوند، به دلیل کیفیت بالا، در صنعت ساختمان به کار میروند. ورقها درحال حاضر با ضخامت حداکثر μm ۲۵۰ و عرض رول ۱/۵۵ mساخت میشوند. هم اکنون، شرکتهای کمی قادرند مصالح نور شده را به منظور ساخت پوستههای معماری خمیده با مشخصات ویژه از پیش جوش دهند و با بیان دیگر از پیش آماده کنند. در جوش، اتصال موضعی سطوح و اتصال لبهها به یکدیگر متفاوت است. اتصالات لبهها معمولاً شامل نوار لب هبالشتکهایی از جنس ورق ETFE است. این نوار لبه معمولاً از جنس PVC انعطافپذیر و یا سیم گرد EPDM و یا گاهی یک میله آلومینیومی گرد است، قطعات ورق در نقاط اتصال روی یکدیگر قرار گرفته و جوش حرارتی داده میشوند. از این طریق درزی شفاف به عرض حدود ۱۰mm ایجاد میشود که بالطبع از مصالح اولیه ضخیم تر است اما تنها از فاصله نزدیک قابل دیدن است.
طرح کلی سیستم پوشانهٔ ETFE شامل دو یا چند لایه از فیلمهای ETFE میشود که لبههای آن جوش حرارتی داده میشوند تا به شکل یک بالشتک تو خالی که قابل باد شدن است دربیایند. برای ساخت یک بالشتک حداقل دو فویل مورد نیاز است. لایههای بیشتر ویژگیهای عایق کاری را بهبود میبخشند، گرچه شفافیت پوسته را کاهش میدهند. سپس این فویلها به یک نیم رخ آلومینیومی اکستروژن شده پیرامونی، محکم میشوند که خود نیز به سازه زیرین پیچ شده است. این سازه میتواند چوب چند لایه، فولاد، آلومینیوم یا سیستم کابلی باشد.[۱] برای حفظ مقاومت و ویژگیهای حرارتی بالشتکها لازم است تا هوای داخل آنها به صورت مداوم تنظیم شود. بنابراین در اغلب سازههای ETFE شلنگهای نازکی در کنار بالشتکها تعبیه شده است که به یک سیستم کامپیوتری تنظیم فشار هوا متصل هستند. این سیستم در مواقع نیاز مقداری هوا به داخل بالشتکها فرستاده یا هوای اضافی داخل آنها را تخلیه میکند. به این ترتیب امکان تنظیم مقدار نور طبیعی که به فضای داخل میتابد نیز به وجود میآید.[۵]
منابع
رحیمی، محمود، صفی زاده، فاطمه السادات، "ETFE پوشانهای پایدار برای آینده"، 2013، دومین همایش ملی اقلیم، ساختمان و بهینهسازی مصرف انرژی ایران
منابع: ویکی پدیا و talagostar . com
[ بازدید : 54 ] [ امتیاز : 0 ] [ نظر شما : ]